cofnąć się I
posunąć się do tyłu lub wrócić na dawne miejsce
Wchodzi, cofnął się, toczył zdumione źrenice Po ścianach: w tej komnacie mieszkanie kobiéce? (I) Skromny młodzieniec oczy zmrużył i przysłonił, Chciał coś mówić, przepraszać, tylko się ukłonił I cofnął się (I) Hrabia też i Tadeusz jadą nieweseli, Wstydząc się, że chybili i że się cofnęli (IV) Okręcił się jak wiatrak, oczyścił pół sieni, Wziął Hrabię i tak oba ławą zasłonieni Cofali się ku drzwiczkom (V) Jacek rękę wyciągnął - cofnął się Gerwazy (X)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Ruchy ciała skierowane na siebie